6g. Eenzel Konsonanten: j, sch

1. De Konsonant [j] kann op 4 verschidde Manéieren ausgeschwat ginn, e gëtt ëmmer j geschriwwen:
   Jackett, jauwen, Knujel
   jonk, joen
   Jabel, Juni
   Job, joggen
2. An Endunge vu franséische Wierder op -ier, -illet, -ille, déi mir ganz integréiert hunn, steet am Lëtzebuergeschen e j:
   Pompjee (fr. pompier), Billjee (fr. billet) a Familljen (fr. familles)
3. De Laut [sch] gëtt meeschtens ewéi am Däitsche geschriwwen:
   läschen, Schong, Schoul
   Heesprénger, Spaass
   Stack, Stréckel
4. D'Endung -esch (dt. -isch oder -ers) steet bei muenchen Adjektiven a bei weibleche Bezeechnungen:
   besonnesch, lëtzebuergesch, spilleresch
   Bäckesch, Doktesch, Patréinesch

Remark 1 (betrëfft de Punkt a.):

De j steet och bei Erweiderunge vu Wierder mat ch oder sch:
en héicht Haus – en héije Bierg, Piisch – Pijen

Remark 2 (betrëfft de Punkt c.):

Bei Friemwierder aus dem Franséische gëtt de Laut [sch] als ch(e) oder ge geschriwwen: Affiche, Archiven, Bagage