6f. Eenzel Konsonanten: h

1. De Konsonant h gëtt nëmme geschriwwen, wann en och geschwat gëtt:
   hannen, hatt, haut
   doheem, geheien
2. De stommen h gëtt et am lëtzebuer­gesche System net:
   Drot, Gefor, no, Rei, Réi, Weier
   E kann deemno net benotzt ginn, fir d'Längt vun engem Vokal ze markéieren:
   Anung, berüümt, Bün, Leem
3. A verschiddenen international gebräichleche Wierder oder Fachausdréck a bei Nimm bleift den h stoen:
   Mittelohrentzündung, Ohn, Rhäin
4. Bei de Wierder aus dem Griichesche gi ch, rh an th am Prinzip bäibehalen:
   Athleet, Chouer, Chrëschtdag, Rhetorik, Rhythmus

Ausnam (betrëfft de Punkt b.):

D'Variant mam däitschen h ass méiglech bei Wierder, déi ouni h iwwer dem Liesen net gutt erkannt ginn:
Fernsee – Fernseh, Hellseeër – Hellseher